Yeni keşfedilen organizmalar, “bunlar uzaylı olabilir mi” dedirtiyor

20 bacaklı Antarktika çilek tüyü yıldızı Promachocrinus fragarius, özgür yüzen sapsız krinoidlerin bir cinsinin kriptik çeşitliliğini araştıran bir makalede tanımlanan dört yeni ilim türünden birisi. Bu uzaylı benzeri organizmalar denizyıldızları, deniz hıyarları ve öteki ekinodermlerle akraba.

Antarktika tüy yıldızları Promachocrinus eşeysel altında yer alır ve bir vakitler tek bir Antarktika çevresi türü olan Promachocrinus kerguelensis’i temsil etmiş olduğu düşünülürdü. Sadece yeni araştırmalar, aslen okyanusun en soğuk deniz ortamlarından bazılarında yol alan bu garip ufak tüy yıldızlarının birkaç türü bulunduğunu ortaya çıkardı. Araştırmacılar, DNA analizlerini kullanarak ve 2008 ile 2017 yılları aralığında toplanan örneklerin karmaşık morfolojisine daha yakından bakarak, şaşırtıcı derecede bir çeşitlilik keşfettiler.

İncelenen tüy yıldızları içinde yedi tür daha tespit edilerek cinsin toplam sayısı ani sekize çıkarıldı ve bunlardan dördü evvelinden asla tanımlanmamıştı. Bilime yeni kazandırılan türler içinde, kendine özgü krinoidlerin bilhassa meyvemsi bir örneği olan Antarktika çilek tüyü yıldızı Promachocrinus fragarius içeriyor.

Fragaria, gülgiller (Rosaceae) familyasında yer edinen ufak bir çiçekli nebat cinsidir ve sulu meyveleri sebebiyle size daha oldukca çilek nebatı olarak tanıdık gelecektir. Çilek tüyü yıldızı karmin kırmızısı rengini paylaşmayabilir, sadece araştırmacılar gövdesinin tür adına esin verecek kadar çileğe benzediğini buldular.

Sıralanan bütün türler – P. wattsorum dış – derinlik kelam konusu ortaya çıktığında yüzeyin 100 ila 1.000 metre altında geniş bir aralık gösteriyor. Özgür yüzen krinoidler muazzam bir şekilde hareketsiz, nadiren devinim eden hayvanlar olarak kabul edilse de, yiyecek bulmaya çalışmak için devinim ederler.

Yüzen bir krinoid hakikaten görülmeye kıymet bir manzaradır. Birden çok kolunu ritmik ve büyüleyici bir halde sallayarak suda devinim eder. Burada enteresan bir bulgu, krinoid örneklerindeki morfolojik farklılıkları tanımlayan bu yeni çalışmanın, bütününün 20 kola haiz olduğu yönündeki uzun süredir devam eden varsayımın yanlış bulunduğunu, aslen yalnız 10 kola haiz çeşitli tüy yıldızlarının bulunduğunu ortaya koymasıdır.

Yazarlar, “Biyoçeşitliliğin izlenmesi, taksonların sağlam bir halde tanımlanmasını gerektirir ve taksonlar hakikaten kriptik ortaya çıktığında bu oldukca karmaşık olabilir” diyor ve ekliyor: “Bu emek harcama Promachocrinus’taki çeşitli türlerin morfoloji temelinde belirlenebileceğini göstermektedir, sadece çeşitli türler arasındaki belirsizlik, tür düzeyinde çözünürlük gerekiyorsa, dizilemenin (minimum COI) birincil otomobil olarak kalması icap ettiğini göstermektedir.”