Yangında klozet ile hayatta kalmak…

Bir klozet içindeki su tutucunun yanan bir odada mahsur kalan bir kişiye temiz hava sağlayabileceğini öneren 1981 tarihindeki bir patentte, tuvaletler yaşam kurtarıcı bir rol üstüne alıyor. Patent, bir oda zehirli gazlarla dolduğunda, odadaki kişilerin yardım gelene kadar sudan içeri bir tüp sokarak ve bu tüpü yukarıda da görebileceğiniz benzer biçimde öteki taraftan dışarı çıkararak hayatta kalabileceklerini öneriyor.

Bu olağan dışı fikir, zehirli duman soluması sebebiyle can kaybedilmesine yol açan oldukça kattan oluşan otel yangınlarından esin alan William O Holmes’tan geliyor. Michigan Eyalet Üniversitesi’nin söylediğine bakılırsa, çıkan yangınlarda en yaygın ölüm sebebi, yanmadan ziyade zehirli dumanları solumaktan kaynaklanıyor.

Bir yangının yayılmaya devamını getirmek için oksijene ihtiyacı var. Bu yüzden yangın ortamındaki oksijenin emilerek yanması oldukça uzun sürmez. Bu ortamlarda mahsur kalan insanoğlu, soluyacak oksijen olmadığında, büyük olasılıkla çıkışlara yetişemeden ya da yardımın gelmesine vakit bulamadan bayılacaklardır.

Sadece yerleşik olarak açık havaya ulaşacak bir yol ortaya çıktığında, bu vaziyet değişebiliyor. Ve tuvaletler de işte bu aşamada devreye giriyor.

Bir klozet borusu yangını durdurmak için pek bir işe yaramasa da, Holmes bunun daha temiz havaya yaşam kurtarıcı erişim sağlayabileceğini ve yanan bir binanın içinde mahsur kalan kişilere diri çıkmaları için kıymetli extra dakikalar kazandırabileceğini korumak için çaba sarfediyor. sürekli olarak olarak bir miktar sıvıyla dolu olan klozetlerde, deliğin kanalizasyona açık bir geçit olmasını etkili bir halde önleyen bir su tutucu bulunmaktadır. Bu su ve hava sistemi, hoş olmayan kokuların geçmesini önlemek için mühim bir rol oynar.

Kokuların durdurulması, bununla beraber dumanı da durdurabileceği anlamına gelmektedir ve bu yüzden Holmes’un fikri, su tutucudan bir şnorkelin geçirilerek öteki taraftaki havaya erişmek üstüne kurulmuş. Bu sayede odada mahsur kalan şahıs, yanmadığı sürece, kurtarma ekiplerinin bir oksijen tüpüyle gelerek onları güvenli bir halde yapıdan çıkarmasına kafi gelecek kadar uzun yaşayabilirler.

Tahmin edebileceğiniz benzer biçimde, aslolan vazifesi lağım kokularının geçmesini engellemek olan bu hava, solumak için pek çekici bir alternatif değil. Sadece Holmes bunu da düşünmüş. Şnorkel kullanıcısının, boruda kalan lağım gazlarını süpürmek için evvel sifonu çekmesi gerekmektedir ve sonrasında da otellerde mevcud bir tasarım, havayı nötralize etmeye muavin olabiliyor.

Patentte, “Tuvaletin optimum biçimde çalışmasını tedarik etmek için kanalizasyon hattına boru ya da baca şeklinde bir temiz hava menfezi takmak yaygın bir uygulamadır” yazıyor ve devam ediyor: “Hava menfezi normalde yüksek kattan oluşan bir otel benzer biçimde bir yapının çatısından yukarı doğru uzanır ve onu ortamdaki temiz havaya maruz bırakır. bundan farklı olarak hava menfezi, kanalizasyon gazlarını ortama uzaklaştıracak ve hela üstündeki rastgele bir art basıncı özgür bırakacak, böylece tahliye edildiğinde uğuldama yapmaz ve atık ürünler, bilhassa üst kat tuvaletleri sifonu çekildiğinde alt kattaki tuvaletlere birikmez.”

Ayrıca şnorkel tasarımı, kanalizasyon borusu havasında kalan zararı dokunan ve/ya da zehirli safsızlıkları emebilen bir filtreye de haiz.

Kulağa en uygun yol gelmeyebilir, sadece bir yangında oksijensiz kalmaktan oldukça daha iyi bir alternatif olduğundan eminiz…