Verdingkinder nedir? İsviçre’nin köle çocukları

Verdingkinder nedir? İsviçre’nin köle evlatları, Sözleşmeli çocuklar, Heidi cartoon filmi ve köle çocuklar ilişkili merak ettiklerinize herdembilgiler’dan ulaşabilirsiniz.
Verdingkinder ne demek?
Verdinkinder doğrusu köle çocuklar, bugün Avrupa’nın çağdaş ve varsıl ülkelerinden önde gelen İsviçre’de 1800’lü yıllarda başlamış olan ve 1960’lı senelere kadar uygulanan bir sistemin ürünü olarak ortaya çıktı. Tam çevirisi Sözleşmeli çocuklar olan Verdinkinder’ler çoğu zaman fakir, suça karışmış ve sorunlu ailelerin evlatları devlet eli ve kilise desteğiyle ailesinden alınarak, ucuz iş kuvveti gereksinim duyan çiftliklerde yaşayan ailelere teslim ediliyordu. Hatta çeşitli kentlerde çocuk pazarları kuruluyor, Papazların nezaretinde çocuklar satılıyordu. Bu çocuklar bu çiftliklerde minik yaşlardan başlayarak çalıştırılıyor ve yalnız yeme-içme barınma gereksinimleri karşılanarak adeta kullanılıyorlardı. Bu insanlık dışı uygulama 1974 senesinde resmi olarak kaldırılmış olsa da bu işlerde köle olarak kullanılan evlatların adeta gelecekleri çalınmıştır.
Verdingkinder sisteminin uygulanması
İlk olarak 1800’lerde başlamış olan bu uygulama devrin İsviçre’sinde düşük maliyetli çalışan ihtiyacının karşılanması için bir formül olarak ortaya çıktı. Buna bakılırsa, aileleri tarafınca gereksinimleri karşılanmayan ya da ailelerinin suça karışması bundan dolayı ortada kalan evlatların barınma problemi çözülmüş olacak bununla beraber çiftliklerde çalıştırılarak Alplerdeki işleyişin devam etmesi sağlanacaktı. Meşhur cartoon film Heidi’de işlenen aslolan mevzuda Verdingkinderlerdir. Heidi’nin devamlı olarak çıplak ayakla dolaşması da bu sebepledir. çünkü Verdingkinder’ler üstleri başları eski ve kirli, ayakkabısız bir şekilde ikame ettiriliyorlar ve öyleyse çiftlik işlerinde çalıştırılıyorlardı. Öyleki ki bu evlatların cinsel istismar ve şiddete maruz kaldığına dair de belgeler bulunur. Bu güç şartlarda çalıştırılan evlatların averaj yaşı 15’in altındadır.
Bu istatistik bile İsviçre’de beliren bu uygulamanın ne denli insanlık ve de çağdışı bulunduğunu ortaya koymaktadır. 1930’larda resmi olarak İsviçre’de 30.00 civarında abd çocuk olduğu kayıtlara geçmiştir. Sadece meydana getirilen incelemelerde bu sayının belirtilen resmi rakamlardan iki kat daha çok bulunduğunu ortaya koymuştur. Bu küçüklere çalışmadığı veya istenilenleri yapmaması halinde ceza verildiği aç bırakıldığı da bilinmektedir.
İsviçre’nin resmi özrü
İsviçre, 1960’lara kadar devam eden bu uygulamayı devlet olarak her ne ölçüde kabullenmek ve onaylamak istemese de günümüz şartlarında bu biçimde yaşamaya mahkum edilmiş kimseler tarafınca dava edilmiştir. Hukuki süreçlerde kat edilen belli bir aşamadan sonrasında İsviçre Hükümeti, Verdingkinder politikası için 11 Nisan 2013’te resmi olarak özür dilemiştir.
İsviçre şeklinde bugün varsıl ve gelişmiş bir ülkenin tarihinde bile bu nevi acılar ve insanlıkdışı uygulamaların bulunması her ne ölçüde şaşırtıcı gelse de, uygarlık kisvesi altında Avrupa’nın bugün bile gaddar uygulamalarla içli dışlı olduğu bir gerçektir.