Uzmanlar, uydu probleminin çözülemez olmadığını söylüyor…

Ay ile Dünya arasındaki averaj ara 382.500 kilometre olduğundan dolayı gezegenimizin çevresinde bütün uydulara için kafi alan bulunduğunu düşünebilirsiniz. Sadece vaziyet tam olarak bu şekilde değil. Dünya’nın yörüngesindeki uydular ve onlardan geriye kalan feza çöpleri, yıldızları nasıl gözlemleyeceğimize yönelik endişelerin artmasına niçin olabilmektedir.

örnek olarak Starburst Aerospace’in kurucusu ve CEO’su Francois Chopard, BGR ile yapmış olduğu bir görüşmede “Yalnız geometri ve fizik penceresinden bakarsanız – haiz olduğumuz bütün değişik yörüngelere, uzaya, yüzeye ve hacme bakarsanız – şimdilerde haiz olduğumuzdan oldukça daha çok uydu için bol miktarda alana haiz olmalıyız” diyor. Doğrusu oldukça çok uydu için kafi alan varmış şeklinde görünüyor.

NASA ve Amerika feza Kuvvetleri’nde danışman olarak işçi Chopard, buradaki probleminin bir tek sayıları hesaplamaktan birazcık daha karmaşık bulunduğunu sözlerine ekliyor. Dünya’nın yörüngedeki uydularıyla ilgili artan endişeler, yer eksikliğinden ziyade bu uyduların kullanışlılığını yitirdikten sonrasında nasıl ele alındığına bağlı görünüyor.

Chopard, oldukça çok uyduya haiz olma mevzusunda endişelenmemize gerek kalmadan büyük ihtimalle o alana yüzlerce hatta binlerce uydu daha yerleştirebileceğimizi söylüyor. Sadece, münasip seyretme sistemlerimiz ve bu uyduları denetim etme ve onları güvenli bir halde devinim ettirme yollarımız olmadığında, yol süresince çarpışmalar ve öteki problemler için ya da uyduların Hubble şeklinde feza araçlarının operasyonlarını engellemesi için daha çok tehlike ortaya çıkıyor.

Chopard, “Her uydunun kendi konumuna, kendi tankına ve öbürlerinden kaçınmak için bir yörüngeden diğerine manevra yapma kabiliyetine haiz olması lüzumlu” diyor. Bu şekilde bir sistem olmadan, bilhassa eski uyduların çarpışması, izlenmesi daha da zorluk derecesi yüksek yıkıntı alanları meydana getiriyor. Bu da Dünya’nın yörüngesindeki uydulara dair endişelerin artması ile neticeleniyor.

Dünya’nın yörüngesindeki problemler bir tek bunlarla da sınırı olan değil. Yörüngedeki uydu sayısı arttıkça, gece gökyüzünü daha çok kirletiyor, en karanlık gece vakti aydınlık hale getiriyor ve astronomların yıldızları incelemesini zorlaştırıyoruz.

Özetlemek gerekirse, yörüngedeki uyduların bu kadar büyük bir probleme yol açmasını engellemek mümkün. Fakat işte sırf bunun için her şeyden önce iyi bir planlamaya ve uydular üstünde hazırlanması ihtiyaç duyulan çeşitli en gerekli rötuşlara ihtiyacımız var. Eğer bunu yapmayı başarırsak, “uydu mezarlığı” derdinden de kurtulabiliriz.