Ultra zenginler diğer insanlardan daha mı akıllı?

Pek fazlaca şahıs, en varsıl yüzde 10’luk kesimin, kendilerinden daha azca zengin insanlardan mühim seviyede daha parlak zeka ya da daha çalışkan olduğuna inanıyor. Bilhassa, bazılarının yaşamın her sahasında rehberlik için milyarderleri takip etmiş olduğu herkesçe malum olan bir gerçek.

Yeni bir emek verme, en zenginlerin hakikaten daha parlak zeka olup olmadıkları sorusunun cevabının hayır bulunduğunu öneriyor. Üst seviyelere ulaşmaksızın evvel başarı ve zeka içinde bir miktar korelasyon olmasına karşın, elitler zeka kelam konusu ortaya çıktığında aslen bizlerden değişik olmayabilir.

Ortalama 60.000 adam üstünde meydana getirilen bir araştırmaya bakılırsa, senede 60.000 Avro’nun (64.000 Dolar) üstüne çıkana kadar zeka ve ücret içinde kuvvetli bir münasebet bulunmakta. Sadece bu noktanın üstünde bu münasebet hemen hemen dikkatsizlik edilebilir hale geliyor. Etkisi altına alan bir halde, ilk yüzde 1’dekilerin potansiyel olarak arkalarındakilere bakılırsa daha azca parlak zeka olduğu da ifade ediliyor. Bu da ultra başarının bir bütün olarak değişik bir şeyden kaynaklanabileceğini gösteriyor.

Daha evvelki literatür, zekayı ekonomik başarı ile ilişkilendiriyordu. Sadece en fazlaca kazananların birbirleri ile karşılaştırmalı kabiliyetlerini incelemiyordu. Araştırmacılar, bilişsel puanları ve işgücü detayları var olan olan göreve çağrılmış İsveç askerlerinden alınan verilere bakarak bu ilişkiyi irdelemeye çalıştılar. Toplamda, 40 ıslak civarında ortalama 59.400 adam, 11 senelik işgücü piyasası verilerinin yanında ayrıca gençken alınan bir takım bilişsel, fizyolojik ve ruhsal kontrol puanları kullanılarak takip edildi. Bu testler, rastgele bir bağlantı bulmaya çalışmak için 35-45 yaşları arasındaki maaşları ve iş “prestijleri” ile karşılaştırıldı.

Sonuçlar, bilişsel kabiliyet arttıkça ücret ve prestijde bir artışın beklendiğini, sadece ücretler en üst seviyeye ulaşırken bir yayla oluştuğunu gösterdi. Senede 60.000 Avro sınırından sonrasında, bunun altında ve üzerinde kazananlar içinde rastgele bir kabiliyet farkı kalmadı ve zeka 70 prestijin (hekimler, avukatlar, benzer biçimde) üstüne çıkmış değil. bundan farklı olarak, bilişsel kabiliyet testlerinde en üst yüzde 1’lik dilimin, altlarındaki gelmektedir düzeyindekilere bakılırsa birazcık daha fena puan aldığını da buldular.

Bu, daha çok zekanın bir kişinin daha yüksek seviyelere ulaşmasına muavin olmasına karşın, nihai parasal başarı kelam konusu ortaya çıktığında, büyük ihtimalle fazlaca azca rol oynadığını ve gereğinden fazla yüksek maaş alanların aslen daha azca akıllı olabileceğini gösteriyor.

Emek verme, bilhassa örneklemdeki çeşitliliğin olmaması sebebiyle birkaç değişik sınırlamaya haiz. Analizin yalnızca erkeklerle sınırlanmış olması, sonuçların daha geniş popülasyona uyarlanma ihtimalini azaltıyor ve yazarlar daha farklı örneklemlerle daha çok araştırma yapılmasının gerekliliğini belirtiyor.

tekrar de bu araştırma, gerçek bir rol model arıyorsanız, parayı rehber olarak kullanmanın pek iyi bir alternatif olmayabileceğini gösteriyor.

Emek verme European Sociological Review üstünde gösterildi…