Plüton’un uyduları aslında tam olarak Plüton’un yörüngesinde değil…

Plüton’un gezegen mi yoksa bir cüce gezegen mi olduğu mevzusunda her önüne gelen benzer fikri paylaşmayabilir. Sadece asla kimse onun enteresan ve olağan dışı bir varlık bulunduğunu tartışmıyor. Bu cismin kimi zaman Güneş’e Neptün’den daha yakın olmasına kadar yapmış olduğu her şey, farklı bir tuhaflık anlamına geliyor.

Bu ırak cüce gezegenin enteresan özellikleri içinde uyduları ve Plüton’un çevresindeki yörüngeleri de bulunmakta. Daha doğrusu, Plüton’un yörüngesinde dönmedikleri için dikkat çekiyorlar. Bu uydular, şaşırtıcı bir şekilde Plüton’un haricinde bir noktanın yörüngesinde dönüyor ve bunun sebebi en büyük ayı olan Charon benzer biçimde gözüküyor.

Charon, Plüton’un ortalama yarısı kadar bir büyüklüğe ve hacminin ortalama sekizde birisi kadar kütleye haiz. Bu uydu o denli büyük ki, bu sistemin ağırlık merkezi – bir sistem yörüngesindeki nesnelerin çevresinde döndüğü nokta – aslına bakarsak cüce gezegenin yarıçapının ortalama yüzde 83’üne denk gelen bir halde Plüton’un yüzeyinden hakkaten uzakta, 960 kilometre ötede yer ediniyor.

bundan farklı olarak Erendiz de teknik olarak Güneş’in çevresinde dönmüyor, sadece büyüklüğü ve Güneş’e olan mesafesi göz önüne alındığında anlaşılabilir bir halde, yüzeyinin derhal dışındaki bir noktanın yörüngesinde, Güneş’in yarıçapının ortalama yüzde 7’si kadar uzakta dönüyor.

2006’daki Internasyonal Astronomi Birliği toplantısında, “cüce gezegen” kategorisi oluşturulduğunda ve Plüton tekrardan sınıflandırıldığında, Plüton ve Charon’a çift gezegen demeye başlama önerisi geldi. Bu tavsiye kabul edilmedi, sadece şimdi bir kısmı bu çifti çift cüce gezegen olarak adlandırıyor.

Dikkate çeken dört uydu daha var: Stix, Nix, Kerberos ve Hydra. Bunların dördü de minik ve düzensiz şekilli. Yörünge düzlemleri, Plüton’un ekvatoru ile tutarlı gözüküyor ve bilim adamları, bunların, Plüton ile benzemekte büyüklükteki bir nesne arasındaki çarpışmanın neticesi olduğuna inanıyorlar.

Bu dört minik gezegenimizin yörüngeleri dairesele fazlaca yakın ve merkezlerinde Plüton yer almıyor. Bunun yerine, Plüton ve Charon içinde bir noktada, ağırlık merkezi çevresinde bir yörüngede dönüyorlar. Bu karmaşık ve garip dans, yörüngelerinde hemen hemen muhteşem, harikulade kalıplara neden olabilmektedir. Styx, Nix, Kerberos ve Hydra döngüleri, Charon’unkiyle 3:4:5:6 düzenine haiz. Bu, Charon’un her 60 döngüsünde Styx’in 20, Nix’in 15, Kerberos’un 12 ve Hydra’nın 10 dönüş yapmış olduğu anlamına geliyor.