Eski kitap kokusu… – CHIP Online

Dijital okuyucular ile birlikte fizyolojik kitaplara olan alaka giderek azalıyor olsa da, halen fizyolojik kitapları tercih edenlerimiz bulunmakta. Bir araştırmaya bakılırsa, eski kitapların kokusunun, beğenilmelerinde bir rol oynuyor olması olası gözüküyor.

Eski kitapların kokusu hikayelerde ve şiirlerde kendine yer buluyor. bundan farklı olarak bir derinin durumunu belirlemeye yardım etmek için de kullanılıyor. Eski kitaplara koku veren uçucu organik bileşikler, hasarlı olmamasına karşın extra koruma çabalarına gerekseme duyanları tanımlamak için örneklenebilir. University College London’dan Profesör Matija Strlič fazlaca alaka görmeyen bu alandaki önder ad ve mevzu, bahis hakkında yazıların büyük çoğunluğunun yazarı.

Strlič ve ortak yazarlar, “Material Degradomics” adlı çalışmalarında kağıt üstündeki mürekkepteki ve lignindeki reçinenin zaman içinde parçalanmasıyla imal edilen bir takım uçucu bileşik tanımladı. Emek verme, kağıdın, sirke içinde en gerekli bileşen olan asetik asit ürettiğini belirtiyor.

Strlič, daha sonraki bir makalede, belirli kokuların kültürel miras olarak kabul edilebileceğini ve zamanı kağıt kokusunu bir olay emek harcaması olarak kullandığını önerdi. Kim bilir bu yüzden, Strlič’in kitaplardan bahsederken, şarap ya da kahve çeşitlerini anlatır benzer biçimde bir lisan kullanımı pek şaşırtıcı değil.

Strlič’in bahsetmiş olduğu bütün bileşenlerin ortak noktası ise, değişen konsantrasyonlardaki etkileşiminin, bir ya da iki molekülün egemen olduğu daha yaygın kokulardan fazlaca daha ince bir koku üretiyor olmaları.

Compound Chemistry, eski kitaplarda yaygın olarak var olan altı molekül bildiriyor (asetik asit bunların içinde değil) ve ne kadar çok varyasyon olabileceğini gösteriyor. Bu bileşiklerin içinde, tadına muavin olduğu baharata atıfta bulunarak isimlendirilen Vanilini ve badem kokusunu veren benzaldehiti içeriyor.

Bu bileşiklerden kabul edilen tolüen, çoğu zaman boya inceltici ve kalıcı belirteçlerde baskın koku olarak oldukça tatsız olarak kabul edilmesine karşın, bibliyofillere tanıdık gelebilecek bir halde, öforik özelliklere haiz bir inhalan olarak da kullanılıyor.

Toluenin, gereğinden fazla kullanımının birden çok dikkat edilmesi gereken taraf tesiri olsa da, şu anne kadar kimsenin eski kitaplarla uzun süre geçirmekten kaynaklı gereğinden fazla doza maruz kalmış olduğu bildirilmedi.

Yeni kitaplar, kısmen bileşenleri daha azca bozulmuş olduğundan dolayı, kısmen de geçtiğimiz yüzyıl süresince daha düşük lignin içerikli kağıt kullanmamızdan dolayı benzer kokuya haiz değil. Bir kitabın haiz olduğu bileşenler (ve koku), ne süre yazıldığına ve hangi bileşenler kullanıldığına bakılırsa değişim gösterir.

Bahsedilen makaleler ACS Sensörs, Analytical Chemistry ve Heritage Science üstünde gösterildi.