Anton sendromu: görebildiğini iddia eden kör hastalar…

ender görülen inme ve beyin hasarı vakalarında, hastalar görme kabiliyetlerini bir bütün olarak kaybedebilir. Ve ne bulunduğunun bilincinde olmayan klinisyenlerin, kişinin kör bulunduğunu belirlemesi günler alabilir.

Hastanın kendisi kör bulunduğunu bilmediğinde ise vaziyet daha da karışır. Oldukça ender durumlarda, asla görmeyen birisi, bir bütün olarak iyi görebildiğine inanabilir ve çoğu zaman bunu şiddetle savunabilir. Kayıtlı eskiden yalnız 28 vakada görülen bu durumda, bu kişilere Anton sendromu teşhisi konuluyor.

Anton sendromu nedir?

Anton’un körlüğü ya da görsel anosognozi olarak da herkesçe malum olan Anton sendromu, adını nörolog Gabriel Anton‘dan alır ve kortikal olarak kör olan (beynin görsel bölgesindeki hasar sebebiyle körlük) sadece görme yetisini kaybetmediğine inandıran görüler gören bir kişiyi tanımlar.

Bu kimseler kör olmadıklarını ve iyi gördüklerini iddia eder ve aksini iddia eden her türlü delili reddederler. Bu hastalar çoğu zaman dikkat edilmesi gereken bir zihinsel kargaşalık yaşarlar ve çoğu zaman nesnelere takılıp tökezleyerek ya da kapalı kapılardan geçmeye emek harcayarak, kör bir kişinin yapması zorluk derecesi yüksek becerileri deneyerek bakıcılarını yanıltmaya çalışırlar.

Hekimler ve hemşireler kısa süre içinde bu kişilerin göremediklerinden şüphelenmeye başlayabilirler, sadece semptomlarının üstesinden gelmelerine yardım etmek oldukça güç olabilir. Altı yaşından ufak bir kişide de bildirilmiş olmasına karşın, bilhassa ihtiyar beyin hasarı hastalarında daha yaygındır ve bu beyin hasarı, tanı ve yönetimi daha da karmaşık hale getirir.

Anton sendromu klinik olarak ilk kere Gabriel Anton tarafınca, her iki şakak lobunda da hasar olan ve hem sağır aynı zamanda kör olan 69 yaşındaki bir hanımı gözlemlerken tanımlandı. Sadece, Anton sendromu olarak nitelendirilebilecek vakalar, Harpaste adlı bir kadının kör olduğu sadece kör olmadığına inandığının kaydı var olan Roma dönemine kadar belgelenmiştir. Bu kadının “oldukça karanlık” olduğundan dolayı odayı devamlı değiştiren görevlileri vardı ve tüm bu problemler, Seneca’nın MS 63’te yazdığı Lucilius’a etik Mektuplarında anlatılıyor.

Tedavi, inme hastalarında oldukça sınırı olan olan körlüğün nedenine odaklanır. Çeşitli durumlarda multipl skleroz (MS) Anton sendromuna sebebiyet verebilir ve MS’i hafifleten ilaçlar bir hastaya yardım edebilir.