Aldatmanın sebepleri ve sonuçları düşündüğümüzden farklı olabilir…

İnsanların niçin aldattığı, bu mevzuda ne hissettikleri ya da bunun ilişkileri üstündeki tesiri ile alakalı yaygın aldatma varsayımları, kısa bir süre evvel gösterilen bir emek harcama ile bambaşka bir boyuta taşındı.
Araştırmanın yazarları, evlilik dışı ilişkileri kolaylaştıran bir internet sayfası olan Ashley Madison’ın kullanıcılarına yönelik bir anketten elde edilmiş çeşitli şok edici gerçekleri ortaya çıkartırken, “Bu emek harcamadan elde edilmiş ortaya çıkan yeni bilgiler, aldatma deneyimleri hakkında yaygın olarak kabul edilen görüşlere alan okuyor” diye yazıyor.
Sadakatsiz partnerlerin durumlarından son derece bahtiyar oldukları ve kabahatlerinden nadiren pişmanlık duydukları ifade ediliyor. Kim bilir daha şaşırtıcı olanı, aldatmalarının sebebinin düşük münasebet doyumu olmadığı ve bunun evliliklerini negatif etkilediğine inanmadıkları.
Kafa yazar Dylan Selterman yapmış olduğu açıklamada, “tanınmış medyada, tv programlarında, filmlerde ve kitaplarda, ilişkisi olan kişilerde bu yoğun etik suçluluk duygusu bulunmakta ve bunu bu katılımcı örneğinde görmüyoruz” diyor ve devam ediyor: “Cinsel doygunluk ve duygusal doygunluk anlamında ilişkilerinden kıvanç dereceleri yüksekti. Ve pişmanlık duyguları düşüktü. Bu ortaya çıkan yeni bilgiler, bildiğimizi sandığımızla karşılaştırıldığında sadakatsizliğin daha karmaşık bir resmini çiziyor.”
Araştırmacılar, ortalama 2.000 Ashley Madison kullanıcısıyla münasebet yaşamadan evvel ve sonrasında anket yapmış oldu ve onlara evliliklerinin durumunu, niçin evlilik dışı bir münasebet istediklerini ve umumi sıhhat durumlarını sordu.

Iştirakçilerin bir çok orta ihtiyar ve erkekti. Eşlerini oldukca sevdiklerini ve hiddet ya da bağlılık eksikliğiyle motive olmadıklarını iddia etseler de, ortalama yarısı eşleriyle cinsel olarak etken değildi ve aldatma kararlarının arkasındaki itici kuvvet olarak düşük cinsel doygunluk bildirdiler. Öteki etkenler içinde bağımsızlık arzusu ve cinsel çeşitlilik arayışı yer alıyordu.
Selterman, “İnsanların aldatmak için değişik motivasyonları var” diyor ve ekliyor: “Kimi zaman ilişkileri son derece iyi olsa bile aldatıyorlar. Burada, kitlelerin ilişkilerinin daha düşük münasebet kalitesi ya da daha düşük hayat doyumu ile ilişkili olduğuna dair somut kanıtlar görmüyoruz.”
bundan farklı olarak, vakit içinde münasebet kalitesinde bir düşüşle de bağlantılı değillerdi ve bu da, en azından etken olarak münasebet arayan insanoğlu arasındaki ilişkilerin, birden çok kişinin inanılmış olduğu kadar ziyan verici olmayabileceğini öne sürüyordu.
Ortaya çıkan yeni bilgiler, örneklemdeki çeşitliliğin düşüklüğü sebebiyle sınırı olan olsa da Selterman, araştırmayı öteki popülasyonlardaki sadakatsizliği araştırmak için genişletmeyi umuyor: “Benim için bu araştırmanın neticesi, bilhassa kitlelerin ömürleri süresince tek eşliliği ya da cinsel münhasırlığı sürdürmenin hakikaten oldukca güç olduğu ve bence insanoğlu kendilerini evlilikteki birine adadıklarında tek eşliliği hafife alıyorlar. İnsanlar, eşlerinin hayatlarının sonraki 50 seneyi süresince tek bir kişiyle cinsellik yapmaktan bir bütün olarak doygunluk verici varsayıyorlar, sadece birden çok insan için bu doğru olmuyor. Bu, her insanın ilişkisinin ölüme mahkum olduğu anlamına gelmez, bu, aldatmanın insan ilişkilerinin ortak bir parçası olabileceği anlamına gelmektedir.”
Emek harcama Archives of Sexual Behavior üstünde gösterildi.