Call of Duty Modern Warfare 2 Singleplayer İnceleme

2003 senesinden beri düzgün biçimde olarak yeni oyunuyla çıkış meydana getiren Call of Duty serisi son derece köklü bir geçmişe haiz. Umumi cihette serinin her çıkış meydana getiren oyununda {oyuncular} evvel öykü modunu bitiriyor ve senenin art kalanını multiplayer modunda geçiriyorlar. Oyunun konsollarda yoğun satışının en büyük sebebi mutlak surette multiplayer modu.

Her şeye karşın öykü tabanlı seven {oyuncular} için hemen hemen her Call of Duty oyununda bir tek oyunculu öykü modu içeriyor. Hatta yer almaktan ziyade geriye mükemmel anılar bırakıyorlar. örnek olarak orijinal Çağıl Warfare üçlemesi serinin en akıllara kazınan öykü modlarına sahipti. Hatta ilk Call of Duty Çağıl Warfare kısaca Call of Duty 4, oyunlarda sinematik anlatımın öncülerinden biriydi. Benzer biçimde Black Ops’un birinci ve ikinci oyunu da son derece beğenilen hikayelere ve fena karakterlere sahipti. 

Bu yüzden öykü modunun da son derece farklı bir yeri var ve Call of Duty Çağıl Warfare 2 de bizlere başarıya ulaşmış bir hikayeyi deneyimletmeye çalışmakta. Peki başarıya ulaşmış olabilmiş mi? İşte Call of Duty Çağıl Warfare 2 singleplayer öykü modu analizi. Başlamadan evvel incelememizde oldukça çok olmasa da farklı yerlerde anlatımı güçlendirmek ve başlıkları iyice iyi izah etmek için spoilerlar olacağını belirtelim. Keyifli okumalar.

Call of Duty Çağıl Warfare 2 (2022)

• Piyasaya Sürülme Zamanı: 28 Ekim 2022
• Seri: Call of Duty
• Geliştirici: Infinity Ward
• Yayıncı: Activision
• Platformlar: PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series, Microsoft Windows, 
• İnceleme meydana getirilen platform: Xbox Series S

Artılar:

• Bir beyazperde filmini aratmayan ultra gerçekçi fasıla görüntüler
• Başarıya ulaşmış suni zeka
• Başarıya ulaşmış oynanış mekanikleri
• Yeni oynanış elementleri
• Etkisi altına alan grafik ve atmosfer
• Kaliteli bölüm tasarımları
• Akıcı öykü kurgusu
• Başarıya ulaşmış optimizasyon

Eksiler:

• Sıska fena karakterler
• Rahat bir anne öykü
• Orijinal üçlemeyi aratan sıska müzikler
• Karakterler üstünde meydana getirilen dikkat edilmesi gereken değişimler
• Fiyatının son derece yüksek olması(ülkemiz özelinde)

Bizlere geçmeden: Yabancı basında durumlar nasıl?

İncelemeye geçmeden derhal evvel yabancı basına görmek istersek araştırmaların averaj üstü bulunduğunu sadece zirveye oynamadığını da belirtebiliriz. Oyunun Metacritic verileri hemen hemen oluşmamış durumda sadece Opencritic sitesinin verilerine baktığımızda 26 irdelemeye gore oyunun averaj puanı 76/100 olarak çıkıyor. Bu puan umumi olarak erkenden açıldığı için öykü modu incelemelerine ilişik. Oyunun ilk haftasını geride bıraktığımızda puanlar daha da şekillenecektir. Site bazlı baktığımızda ise IGN’in 6/10, GameSpot’un 8/10 ve Metro GameCentral’ın oyuna 7/10 puan verdiğini müşaahade ediyoruz. Söylediğim şeklinde incelemeler değişik sitelerin tam sürüm yorumu ile şekillenecektir fakat şu anlık vaziyet bu biçimde. Ne oldukça iyi ne oldukça fena demek mümkün.

Call of Duty Çağıl Warfare 2’den beklenen neydi?

Oyunun ilk duyurusunun yapılmasının arkasından gelen bütün fragmanlarla beraber bütün oyuncuların büyük bir hype oluşturduğunu görmüştük. Bilhassa Call of Duty oyunları için başarıyla meydana getirilen tanıtım fragmanları oyuncularda büyük beklenti meydana getiriyor sadece oyuncuların senelerdir beklediği şeylerin karşımıza çıkması kelam konusuyken bu beklenti zirveye ulaşıyor. Call of Duty şu zamana kadar hep değişik şeyler denedi ve bilhassa Çağıl Warfare üçlemesi ile sağlamış olduğu öykü bütünlüğünü öteki oyunlarda pek sağlamaya çalışmadı. Her oyun değişik bir hikayeye haiz olarak çıktı ve değişik dönemlerin savaşları anlatıldı. İkinci Dünya Savaşı, Soğuk Harp, gelecekte geçen fütüristik harp kurguları derken pek oldukça değişik şey denendi sadece hiçbirisi oyuncuların zihninde Çağıl Warfare anne üçlemesi kadar tesir bırakmadı. 

Çağıl Warfare üçlemesi hikayesi, kurgusu, karakterleri ve bölümleri ile akıllara kazındı ve {oyuncular} bu oyuna hep özlem kaldılar. İşte bu hasreti gidermek ve fanları sevindirmek için ilk adım Call of Duty Çağıl Warfare (2019) oldu ve bir Reboot işine girişerek eski seriden karakterleri kullanarak en yeni bir evrende en yeni bir öykü başlattılar. Call of Duty Çağıl Warfare II de bu oyunun devamı olarak karşımıza çıkıyor. {Oyuncular} bu oyunun sonunda Task Force 141’in kurulduğunu öğrendi ve büyük bir coşku başladı. Task Force 141’in art dönüyor olması, Soap ve Ghost şeklinde karakterleri de bundan böyle göreceğimiz için {oyuncular} o duydukları özlemi sonunda giderebilecekti. Eski kaliteli çağdaş harp hikayesi, Task Force 141 karakterleri derken sonunda istenen Call of Duty formülüne yeniden dönülecekti. Bravo 0-6 Yüzbaşı Price’ın ekibi sonunda art dönüyordu. Peki bütün bu beklentiler iyice karşılandı mı? Hadi başlamış olalım.

Amerikan füzeleri teröristlerin elinde: Call of Duty Çağıl Warfare II bizlere ne konu alıyor?

Call of Duty Çağıl Warfare II’nin bizlere sunmuş olduğu hikayeyi temelde sayısız hareket filmimizde görmüş olabiliriz o yüzden hikayenin o kadar da büyük bir vakasının olmadığını söylemekle başlamaya koyulmak isterim. İranlı bir terörist olan Hassan Zyani, 2019 çıkışlı ilk oyunda tanıdığımız Kırmızı Qatala terör örgütüyle iş yapıyor ve Amerikan yapımı olan füzeleri kaçırıyor. Hassan’ın gayesi Amerikaya karşı bir roket saldırısı uygulayarak ülkeyi yok yapmak eylemek. Arkasında yatan en büyük niçin ise iç olduğu Quds Force terör örgütünün lideri Ghobrani’nin Shepherd ve ekibi Shadow Company tarafınca öldürülmesi. En gerekli öykü bu olsa da işin içine Meksika kartelleri ve Ruslar da giriyor ve işler karışıyor. Task Force 141 ise teröristin peşine düşüyor ve Meksika Hususi Güçleriyle de işbirliğine giriyor. Umumi öykü bu biçimde ve sizin de katılacağınız şeklinde son derece kolay bir senaryo.

Her ne ölçüde büyük bir öykü olmasa da hikayenin kurgusu oldukça başarıya ulaşmış yapılmış. Oyunu oynarken hep bir sonraki adımda neler olacak diye merak ediyorsunuz. Hedefinize ulaşırken yaşadığınız problemler ve farklı önler, küçük ters köşeler derken hikayenin içinde akıp gidiyorsunuz. Oyun kolay bir hikayeyi enteresan derecede başarıya ulaşmış kurgulamış ve akıcı bir halde oyuncuya sunmuş durumda sadece orijinal üçlemenin yanına bile yaklaşamayacağını sözcüklerle ifade etmek isterim. Oyunun yapmış olduğu iyi şeylerden birisi mutlak surette anne öykü değil. Öykü kurgusu, bölüm tasarımları ve doğal ki de karakterler oyunun hikayesinin basitliğinde sıkılmamanızı sağlıyor ve hikayeyi averaj düzeye çıkarmayı başarıyor. Hikayenin sonu da ucu açık bir halde bitiyor ve sonunda büyük bir sürpriz de sizleri bekliyor. İşte o noktada hikayenin sonu da olsa oldukça büyük bir coşku yaşadığımı sözcüklerle ifade etmek isterim.

Film mi izliyoruz yoksa oyun mu oynuyoruz?: Ultra gerçekçi fasıla görüntüler

Call of Duty serisi sinematik anlatımı son derece kaliteli bir halde meydana getiren serilerden birisi. Hemen hemen bütün oyunlarında fasıla sahneleri son derece başarıya ulaşmış olmakta. Call of Duty 4: Çağıl Warfare ile süregelen bu sinematik ifade bu oyunda zirveye oturmuş durumda. Oyunda iki değişik fasıla sahne tipi tercih edilmiş. Bunlardan bir tanesi operasyon anlatımının yapıldığı orijinal üçlemede de kullanılan grafiklerin, tabloların ve haritalarının kullanıldığı fasıla sahne.  Bir diğeri de karakterlerin yüzlerini de gördüğümüz ve hakkaten de bir beyazperde filmini aratmayan fasıla görüntüler. 

Fasıla sahnelerde kullanılan Capture taktikleri son derece başarıya ulaşmış uygulanmış durumda. Çevre, ışıklandırma, karakter yüzleri ve inanılmaz gerçekçi grafikler ile beraber bilhassa fasıla görüntüler hakkaten ayrımsız ve ağızları açık bırakıyor. Fasıla sahnelerin bu kadar gerçekçi olmasını hakkaten beklemiyordum fakat son derece başarıya ulaşmış yapılmış. Oyunun sinematikler sayfasından hepsini baştan sona oynanışa geçmeden seyretmek bile bir beyazperde filmi seyretme tesiri yaratabilir. 

Kısa bir Amsterdam turu: Etkisi altına alan grafikler ve atmosfer

Oyunun sosyal paylaşım platformunda dolaşan Amsterdam sekansını ne olursa olsun görmüşsünüzdür. muhakkak ki de bu bölüm için oldukça büyük olasılık hususi çalışılmış ve reaksiyon son derece sınırı olan olduğundan dolayı grafikler iyice göz önüne koyulmuş sadece şunu söylememiz mümkündür ki oyunun grafikleri son derece başarıya ulaşmış durumda. Sunmuş olduğu atmosfer ise her zamanki şeklinde sizi savaşın içine sokuyor. Bilhassa gece görüşünün tekrar 2019 çıkışlı oyunda olduğu şeklinde farklı bir güzelliği var.  Oyunda gece, gündüz, yağmurlu ve fırtınalı pek oldukça bölüm bulunmakta ve bütününün atmosferi birbirinden güzel. Bilhassa gece oynadığımız gizliliğin yoğun olduğu kısımlar gerçek bir operasyonun içerisindeymiş şeklinde hissetmenizi sağlıyor. Çevre kaplamaları, asker kıyafetlerinin dizaynı ve tabanca tasarımları da dikkat edilmesi gereken düzeyde kaliteli. 

Task Force 141’e yeniden merhaba!: Karakterler

Call of Duty Çağıl Warfare II ile efsaneleşmiş hususi güç ekibi Task Force 141 art dönüyor. Soap Mactavish, Ghost, 2019 çıkışlı oyunda da gördüğümüz bundan böyle lakabını almış Gaz, Captain Price, güç zamanların yardımcısı efsaneleşmiş pilotumuz Nikolai oyunumuzda yerlerini almış durumda. Her şeyden önce şunu söylerek başlamış olalım ki bu seri bir tekrardan başlatma serisi kısaca Reboot. Bu da demek olabilmektedir ki karakterlerde istedikleri değişimleri yapmakta serbestler. Oyunda Soap ve Ghost, orijinal üçlemeden oldukça değişik bir halde karşımıza çıkıyor. Ghost daha ağırbaşlı, dikkat edilmesi gereken ve Soap’tan daha tecrübeli bir asker olarak içeriyor. Soap ise eski havasını yitirmiş daha oldukça Ghost’un yanında yer edinen düzgüsel bir Çavuş olarak bulunmakta. Yabancı oyun dünyasında da bu karakterlerin anne üçlemedeki hissi vermemeleri ve değişikliklere uğramaları eleştirilmişti sadece bu seri bir Reboot olduğundan dolayı ben oldukça çok takılmadım. Gaz ise bir bütün olarak değişik bir Gaz olarak karşımızda. Price’ın bir numaralı askerlerinden birisi durumunda ve beraber gizli saklı görevlere çıkıyorlar. Price ve Soap içinde eski üçlemede daha yakın bir bağ varken burada birazcık daha objektif bir bağ kurulmaya çalışılmış sadece Soap ve Ghost arasındaki esprili diyaloglar ve aralarında kurulan içten bağ da ilgimi çekmedi değil. Ghost’u oyunda yanlış hatırlamıyorsam bir tek 2 defa yönetiyoruz ve bu sekanslar son derece kısa bunu da belirtmeden geçmeyelim. Her ne ölçüde yönetmesek de Ghost bir çok süre yanımızda içeriyor.

Oyunda General Shepherd da bulunmakta. Orijinal üçlemenin anne kötülerinden olan Shepherd ise bir bütün olarak bambaşka bir dış görünüş ile karşımıza çıkıyor. Daha oldukça pis işlerini yaptırdığı Shadow Company ekibi de oyuna eklenmiş. Bunların haricinde yeni karakterlerimiz de var doğal ki. Kate Laswell, ilk oyunda da gördüğümüz Price’ın eski arkadaşı ve ABD operasyon şefi. Kendisi klasik bir Amerikan askeri filmimizde de görebileceğimiz bir karakter fakat benim kanım ısındı açıkçası. Bir de söz etmek istediğim Meksika Hususi Kuvvetleri’ne ilişik bir ekibin lideri Alejandro Vargas var. Oyunun belli bir kısmından sonrasında iyi bir dostumuz olabilmektedir ve kendisi son derece sıcak kanlı ve gülünç. Hem de iyi bir savaşçı. Ben kendisini son derece sevdim. Umumi cihette karakterler bu biçimde doğal ki bahsetmediğim karakterler de var 2019 Çağıl Warfare’den Urzikstan bölgesindeki arkadaşları da müşaahade ediyoruz sadece gerisini sizin keşfinize bırakıyorum bunlar kayda kıymet olanlar ve ifade etmek istediklerimdi. 

Nerede o eski fena karakterler: Sıska bir fena karakter Hassan Zyani

Gelelim anne kötümüze. Öykü kısmında bahsettiğim Hassan Zyani, son derece kolay bir Call of Duty kötüsü olmuş. Zamanında Imran Zakhaev, Shepherd, Makarov ve Raul Menendez şeklinde oldukça kaliteli fena karakterler görmüştük. Bu karakterlerin geçmişleri son derece doluydu, motivasyonlarının altı iyice doldurulmuştu ve bizlere çektirdikleri ile kendilerini unutturmamışlardı. Oyunun başından sonuna o karakterlerden hıncımızı çıkartmak istiyorduk. Hassan Zyani ise son derece sıska bir karakter olmuş. Motivasyonu başarısız, eylemleri başarısız ve bizlere çektirmiş olduğu hemen hemen hiçbir şey yok. Yalnız ABD, liderini öldürmüş olduğu için intikam isteyen ve roket çalıp bir güvenlik krizi ortaya çıkaran bir terörist kendisi. Oyunda aslen tek bir fena yok sadece anne hikayenin en gerekli problemini meydana getiren şahıs ve anne fena diyebileceğimiz şahıs bu adam. Task Force 141’i art getirmişken oldukça daha sağlam bir fena karakter karşımıza çıkarılabilirdi. Hassan Zyani birazcık düş kırıklığı oldu diyebilirim.

Kısımlar iyice iyi mi?: Kısımlar ve bölüm tasarımları

Oyunun bölümlerinden bahsedecek olursak oldukça başarıya ulaşmış kısımlar bulunduğunu söylememiz mümkündür. Her bölüm umumi olarak değişik bir ülkede ya da bölgede geçiyor. Bütününün kendine özgü bir atmosferi var ve oyunu oynarken oyuncunun oyunda kalmasını sağlıyor. Her bölümde umumi olarak örneksiz bir oynanış var. Bazılarında bir tek gizli saklı ilerlerken çeşitli bölümlerde bir bütün olarak harbe giriyoruz. Bazılarında bir tek bombalama yapıyoruz ve bazılarında bir tek keskin nişancılık yapıyoruz. 2019 Çağıl Warfare’de de yer edinen kameradan yönerge vererek bir karakteri gizli saklı bir halde mekandan çıkarma vazifesi de bu oyunda yerini alıyor. Keskin nişancılığı tam da özlediğimiz şeklinde hususi giysilerle yapıyoruz. Bu kısım bir bütün olarak Pripyat kısmını özleyen hayranlar için yapılmış. 

Bölümlerin bütünü hikayenin değişik bir parçasını tamamlıyor ve ilerletiyor. Değişik ülkeler, değişik bölgeler ve değişik karakterler derken bölümlerin içinde akıp gidiyoruz. Çeşitli kısımlar gece çeşitli kısımlar gündüz oynanıyor ve bilhassa gece bölümlerini oldukça beğendiğimi söyleyebilriim. Hemen hemen her bölüme örneksiz bir oynanış mekaniği koymuş olmaları da bölüm tasarımlarına son derece özenildiğini gösteriyor. Şu an burasıyla bir bütün olarak bağlantılı olan oynanış kısmına geçelim.

Birisi Crafting mi dedi?: Oynanış ve yeni elementler

Evet, kim bilir Call of Duty denince akla gelen nihayet oyun mekaniklerinden birisi bu oyunda yer almakta. Oyunun birkaç görevinde bulduğunuz malzemeler ile sıfırdan farklı teçhizatlar üretebiliyorsunuz. Bunlar molotof, cam parçasından yapılmış bıçak, gaz bombası, kapıları açmanıza yarayan küçük bir levye, manivela benzeri bir alet, mayın olabiliyor. Her ne ölçüde yeni bir mekanik olarak oyuna eklenmiş olsa da oldukça efektif değil ve hemen hemen bir bölüm haricinde kullanılmıyor. Toplam 2 bölümde bu crafting işine girişebiliyorsunuz fakat aslolan kullandığınız ve yararını gördüğünüz tek bir bölüm var. Öteki bölümlerde extra olarak bu yok. Açıkçası gizlilik gerektiren ve elimizde hiçbir silahın olmadığı çaresiz bir bölümde bu mekaniği eklemeleri oldukça hoş olmuş. Düşmanlara yakalanmadan bu malzemeleri halletmeye çalışıp arkasından bu malzemeleri sıfırdan uygulayarak onlara karşı kullanmaya çalışıyoruz ve bu oldukça başarıya ulaşmış bir düşünce.

Bir de çantamızdaki çeşitli eşyaları kullanmamızı gerektiren kısımlar var. örnek olarak kalp organı atışlarını yakalayan bir sensör aleti var ve böylece binalara girmeden evvel içeride kaç düşman bulunduğunu görebiliyoruz. Göz yaşartıcı gaz kullanarak havalandırmalardan atıyoruz rakibi dışarı püskürtüyoruz. Bu biçimde küçük çeşitlilikler ve teçhizatlar eklenmesi güzel olmuş diyebilirim. Bunun haricinde oyunda otomobil sürebildiğimiz ve araçlardan araçlara atlayabildiğimiz bir vazife de içeriyor. Bu da enteresan ve değişik bir yenilik olmuş. Her ne ölçüde çeşitlilik ve yenilik olsa da daha çok oynanış mekaniğinin sunulmuş olduğu Call of Duty oyunları bulunduğunu bilmekteyiz. örnek olarak bu oyunda tank sürme, bot sürme ve tayyare sürme şeklinde mekanikler bulunmuyor. Öteki oyunlarda bunların bütününün bir arada son derece farklı biçimde bulunduğunu görmüştük. Fakat tekrar de bunların sırf kullanılmak için kullanılmaması taraftarıyım. Bu oyunda tam olarak bir cephe savaşı yok ve bu yüzden tank sürmenin ve tayyare sürmenin o kadar da bir mantığı yok o yüzden yer almaması bana gore büyük bir eksi değil. 

Başarıya ulaşmış düşman suni zekası:

Oynanışın sonuna gelirken nihayet olarak suni zekaya değinmek isterim. Bilhassa düşman suni zekasını son derece beğendim. Oyunun birden çok bölümünde kapalı alan çatışmalarına giriyoruz ve bu kısımlar son derece gerilmiş bu sebeple her yere düşman saklanmış olabiliyor. Aniden pusunun ortasında kalabiliyorsunuz. Aniden koridorun köşesinden birisi sizi taramaya başlayabiliyor. Düşman tepkileri oldukça süratli ve oldukça çok açıkta kalırsanız cidden oldukça basit ölebiliyorsunuz. Size gore yerlerini değiştirebiliyor, köşeleri denetim ediyor ve sıkıştığınızda üstünüze el bombaları fırlatabiliyorlar. Siz başkasıyla çatışırken yer değiştirip başka yere dayanıp saklanabiliyorlar. Yeri vardığında sıra sıra çıkıp sizi avlamaya çabalıyorlar. Ben oyunu orta zorlukta oynamama karşın pek oldukça bölümde oldukça çok açık alanda kaldığım için hızlıca öldüğüm oldu. 

Düşman sizi görmüş oldu mü acımıyor ve koordine bir halde saldırmaya başlıyor. Gizlilik gerektiren görevlerde küçük bir hatanızda üstünüze çullanıp hızlıca sizi öldürebiliyorlar. Bu yüzden çatışmalarda bir yerlerin arkasına saklanmak ve mount adı verilen bir yere dayanmayı kullanmak gerekebiliyor. Bağlaşık suni zekasında tekrar küçük problemler var fakat çeşitli bölümlerde oldukça efektif olduklarını da ekleyebilirim. tekrar de mükemmel bir suni zeka olmasa da çeşitli sekanslarda ve bölümlerde düşmanlardan son derece gerildiğimi söyleyebilirim. Bilhassa oyunun zorluğunu arttırmak isterseniz sıkıntılı çatışmalara hazır olun.

Oyunun optimizasyonu son derece başarıya ulaşmış:

Oyunun en sevdiğim yanlarından birisi de optimizasyonu bu sebeple hakkaten de kendisi ağızları açık bırakacak kadar başarıya ulaşmış. Oyunu Xbox Series S üstünde oynadım ve kendisi yeni jenerasyonun en ucuz ve kuvvet olarak en düşük konsolu olmasına karşın oyun 1440p 60 FPS ve 1080p 120 FPS çalışabiliyor. Monitörüm 120Hz çalışıyordu ve tam 120 FPS alarak müthiş akıcı bir halde oyunu oynadım. Üstelik Xbox konsollarında AMD FSR da çalışabiliyor bu sayede görüntüyü daha keskin hale getirebiliyorsunuz. Oyunun PlayStation 5 ve PC tarafında da optimizasyonunun son derece iyi bulunduğunu gördüm. Bilhassa 300 Dolarlık bir oyun konsolunda oyunun bu kadar stabil ve performanslı emek harcaması son derece etkisi altına alan. Bu mevzuda geliştirici ekibi takdir yapmak eylemek lazım. Bilhassa Series S konsolunun yeni kuşak jenerasyonu geriye çektiğini ve engellediğini iddia edip yakınanlar mevcuttu. Bu mevzunun bir bütün olarak geliştiricilerle ilgili bulunduğunu göstermiş oldular.

Özlendin Hans Zimmer: Ses ve Müzik

Call of Duty müzikleri benim için farklı bir yere haizdir. Sırf işte sırf bunun için Spotify üstünde oluşturduğum bir playlistim dahi var. Bilhassa Call of Duty Çağıl Warfare 2 ve Çağıl Warfare 3’ün müzikleri hakkaten oldukça güzeldi. Orijinal üçlemede ikinci oyunda Hans Zimmer’ın; üçüncü oyunda ise Brian Tyler’ın müthiş eserlerini dinlemiştik. Fasıla sahnelerde ve oynanış esnasında çalan pek oldukça değişik müzik vardı. 2019 çıkışlı Çağıl Warfare ile süregelen ve dikkatimi çeken bir nokta ise oyun müziklerinin azaltılmış şeklinde hissedilmesiydi. Çeşitli oynanış sekanslarında asla müzik yoktu hatta. Fasıla sahnelerde ise asla dikkate kıymet müziklere rastlamadım. 

Hazır Task Force 141 dönmüşken Hans Zimmer ya da Brian Tyler da yeniden gelerek yeni bestelerle oyunu canlandırsaydı oldukça güzel olurdu. Oyunun müzikleri son derece klasik bir hareket filmi müziği şeklinde ve akılda kalıcılığı hemen hemen asla yok. Her ne ölçüde bütün müzisyenlere oldukça büyük saygım olsa da bu oyunda kullanılan müzikleri beğenemedim. Ses efektleri ise başarılıydı. Çevre sesleri, çatışma sekanslarında mermilerin yanınızdan sıyrılıp geçmesi, telsiz sesleri ve bilhassa vapur görevindeki fırtınalı ve dalgalı okyanusun ortasındaki bir gemide konteynarların üstümüzde doğru geldiği sırada ses efektleri bir araya ulaşınca çok büyük bir sekans ortaya çıkmıştı.

Klasik bir Call of Duty uzunluğu: Oyun kaç saatte bitiyor?

Call of Duty oyunları umumi olarak oldukça uzun devam eden oyunlar değildir. 7-8 saatte biten bir anne öykü modu olduğu bilinmektedir ve {oyuncular} bir sonraki oyuna kadar multiplayer modunu deneyimlerler. Bu oyunda da formül değişmemiş ve 7-8 saatte bitebilen bir öykü modunu bizlere sunmuşlar. Açıkçası ben daha çok olmasını arzu ederdim fakat bundan böyle alıştığımız için oldukça gözüme batmadı. Oyunda toplam 17 tane bölüm bulunmakta. Her ne ölçüde çok şeklinde gözükse de bu görevlerden bir kısmı bir tek 5 dakika içinde bitirebiliyor. Bir kısmı 10-15 dakika ve bir kısmı da 30-40 dk aralığında sürebiliyor. Toplam süreye baktığımızda ise Howlongtobeat verilerine gore oyunun anne öykü uzunluğu 7 saat 42 dakika olarak belirtilmiş. Zorluğu düşüğe alıp daha süratli ilerleyerek 5-6 saate kadar düşürebilmeniz mümkün sadece güçlük yüksekteyse ve oyunu yavaş oynamayı tercih ederseniz 8-9 saate kadar çıkabilmeniz mümkün. Bilhassa çeşitli vazifeler dikkat edilmesi gereken dikkat istiyorlar. Umumi cihette uzun olmayan sadece doygunluk edici bir öykü uzunluğuna haiz bir yapım karşımızda.

Oyun vatanımızda ne yazık ki müthiş yüksek fiyata satılıyor:

nihayet olarak oyunun ülkemiz fiyatından kelam ederek incelemeyi sonlandıracağım. Bu bir eksi olarak içeriyor sadece nihai araştırma puanını verirken bu faktörü değerlendirmeye katmayacağım. Bundan dolayı bu oyun yurtdışında 70 Dolara satılıyor ve genel anlamda bir çok pazarda fiyat bu biçimde. Bizim vatanımızda oldukça yüksek fiyatla satılıyor diye oyunun umumi puanına tesir yapmak eylemek istemiyorum. Oyun Xbox, PS Store ve Steam üstünde 1099 TL’ye satılmakta. Oyunun ‘Vault Edition’ sürümünün fiyatıysa 1499 TL. Bu fiyat hakkaten oldukça üzücü ve bu fiyata kıymet mi değmez mi münakaşaya bile gerek bulunduğunu düşünmüyorum. Bizim ülkemiz içinde yapacağım değerlendirmede bu bir eksi fakat objektif bir değerlendirmede artı ya da eksi olarak ölçüp tartmak ve karar vermeye çalışmak doğru olmayacaktır.

Netice: Bu senenin ses getirecek yapımlarından birisi ile karşı karşıyayız

İncelememizin sonuna gelirken bir sonuca varalım ve nihai puanımızı verelim. Call of Duty Çağıl Warfare 2 her ne ölçüde çeşitli küçük eksileri olsa da bu senenin mutlak surette ses getirecek oyunları içinde yerini alacaktır. Bilhassa oynanış ve grafik olarak bambaşka bir düzey kelam konusu. Optimizasyon son derece kaliteli ve özlediğimiz Task Force 141 ekibini yeniden müşahade etmek bir çok oyuncuya inanırım oldukça iyi gelmiştir. Hikayesi kolay olsa da meydana getirilen başarı kurgu akıcı bir öykü deneyimi sağlıyor. Oyunun sonu da devam oyununa oldukça iyi bağlanmış durumda. Oyun umumi olarak bundan önceki Call of Duty oyunu Call of Duty Vanguard’dan oldukça daha iyi bir seviyede. Averaj üstü ve başarıya ulaşmış bir yapım olmuş diyebilirim.

NİHAİ İNCELEME PUANI: 85/100

Call of Duty Çağıl Warfare 2 incelememizin sonuna geldik. Sizler oyunu nasıl buldunuz? Oynama ve seyretme fırsatı bulabildiniz mi? Sizler oyuna kaç puan verirsiniz? Ilave etmek istedikleriniz nedir? Yorumlar kısmında kıymetli görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı ihmal etmeyin. Bir sonraki araştırma yazılarında konuşmak, karşılıklı bilgi alış verişinde bulunmak dileğiyle. İyi oyunlar.