Atomic Heart Benzeri 10 Oyun

nihayet zamanlarda oynanışından ziyade, Rusya ve Ukrayna arasındaki politik çatışmayla gündeme gelen Atomic Heart, duyurulduğu günden bu yana beklenen ve çıkan her oynanış videosunda heyecanı daha da körükleyen bir oyun oldu. Çıkar çıkmaz bilhassa de bizim şeklinde ülkelerdeki {oyuncular} için büyük nimet olan Game Pass’e istikbal olması da oyuna karşı ilgili olmayanların da dikkatini çekmesini sağlamış oldu.

Oynayanların bir kısmı Atomic Heart’ı beğendi, bir kısmı beğenmedi, bir öteki kısmı da oynanışı sevse de politik mevzular yüzünden sevmiyorum dedi ve boykotladı. Bunca çatışmanın içinde araştırma almaya devam eden oyun, ıraktan bakmış olduğunuzda türünün tek örneğiymiş şeklinde görünebiliyor. Amma ve lakin oyun dünyasında misal almış olduğu ve bu oyuna karşı ilgili olanların mutlak surette göz atması ihtiyaç duyulan bir ton oyun daha var.

örnek olarak Atomic Heart’ın bir numaralı esin kaynağı: Bioshock serisi

Bioshock serisinden İlham alındığını, bilhassa de ilk oyundaki deniz fenerinden Rapture şehrine giriş sahnesinin benzerinin yapılmasından anlayabiliriz. Benzerlikler elbet bununla sınırı olan değil.

Bioshock hakkında konuşacak olursak, arkasında derin bir hikâye barındıran ve oyun mekanikleri bakımından Atomic Heart ile fazlaca benzemekte yanı var olan bir seri. İndirim döneminde bütün serinin üçlü remastered paketini münasip bir fiyata alabilirsiniz.

Tıpkı Atomic Heart’ta olduğu şeklinde hem silahlar aynı zamanda değişik güçler sizleri karşılayacak. Çevre bakımından tekrar distopik bir dünya sunan serinin nihayet oyununda, ortamlar daha diri olsa da bu, karanlık hikâyenin sürükleyiciliğini etkilemiyor. 

Serinin üç oyununu oynadıktan sonrasında aslına bakarsanız belli bir doygunluğa ulaşıyorsunuz lakin Infinite’ten silinenlere bakmış olduğunuzda, nihayet oyun gözünüzde bir nebze düşebilir. Oyun kötüleştiğinden değil; çıta fazlaca daha yüksekte olabileceğinden. tekrar Infinite’i oynarken zaman zaman Atomic Heart’ı hatırlayacağınızdan da şüpheniz olmasın.

Bioshock kadar olmasa da Dishonored serisi de Atomic Heart ile benzemekte yönleri paylaşıyor.

Dishonored serisinde de Atomic Heart’ta olduğu şeklinde planları ister istemez bozan ve tekrar ister istemez işleri yoluna koymakla görevli olan şahıs oluyorsunuz. tekrar tasarı bir evrende geçen bu seride fazlaca süper gücünüz(?) olabilmektedir. Bu tarz şeyleri kullanarak temelde ehil bir suikastçı olabiliyorsunuz.

Serinin kendine özgü bir vasfı de var. Siz o anki bölümde mevcud bütün düşmanları, hatta çeşitli zararsız insanları bile öldürdüğünüzde hikâye devam ediyor, öldürmeseniz de devam ediyor. Amma ve lakin bu aksiyonlarınız, oyunun sonunu etkiliyor.

nihayet oyun dış. O oyunda istediğinizi yapabilirsiniz. Oyunun sonuna geldiğinizde istediğiniz sonucu verebiliyorsunuz. Amma ve lakin bu birazcık da karakterden dolayı bu şekilde. çünkü ilk oyunda bir kraliyet koruyucusunu, ikinci oyunda tahtından edilen bir imparatoriçeyi (ya da tekrar kraliyet koruyucusunu), son olarak oyunda da bir kiralık katili canlandırıyorsunuz. Her karakterin de kendine özgü bir hikâyesi, değişik güçleri ve oynayış şekli bulunmakta.

Deus Ex serisi de size Atomic Heart’a bir nebze benzemekte, distopik bir dünya deneyimi sunacaktır.

Daha çağdaş bir edinim olması penceresinden serinin Mankind Divided oyununu misal verelim. Oynanışı Atomic Heart’tan ziyade Dishonored ya da Bioshock’a yakın demek mümkün. Her ne ölçüde gördüğünüz her NPC size düşman olmasa da bir çok alanda size o yalnızlık hissini veriyor.

Bunun haricinde Atomic Heart’ta olduğu şeklinde tekrar hesaba katılmayan lakin işleri sekteye uğratan karakter siz oluyorsunuz. Bu durumda hem dışarıda gerçekleşen vakaları çözmeye çalışıyorsunuz aynı zamanda kendi kafanızdaki sual işaretlerine cevaplar bulmaya çalışıyorsunuz. Silahlarınızın yanında teknolojik vücut bölgelerinizden kazanmış olduğunuz hususi güçler de bulunmakta. Bu tarz şeyleri kullanımı da hayli keyifli.

Hikâye yönüyle olmasa da mekanikleriyle Atomic Heart’a benzeyen Deathloop:

Deathloop’ta devamlı bir süre döngüsü içinde oluyoruz ve hikâye yönüyle iki oyun birbirinden son derece uzaklaşıyor. Amma ve lakin Atomic Heart’ın hususi güçlerini beğenen kimseler için Deathloop’un zevkli bir edinim olacağı şüphesiz.

Oyunda, Dishonored’da olduğu şeklinde hususi güçleriniz ve bunların yanında silahlarınız içeriyor. Güçlerinizi oynayış stilinize bakılırsa özelleştirebiliyor, geliştirebiliyorsunuz.

Wolfenstein serisi hikâye yönüyle size Atomic Heart’ı anımsatacaktır.

Amma ve lakin burada Sovyetler Birliği değil, Nazi Almanyasının distopik bir geleceğinde kendimizi buluyoruz. Kaleler, dahil karartan mekan ve düşman tasarımları, bir an olsun art adım atmayan vahşetli yönü ve daha birden çok niteliği ile Wolfenstein, Atomic Heart sevenlerin deneyimlemesi ihtiyaç duyulan bir yapım.

hususi güçlerden ziyade silahların ön planda olduğu bu serinin çağdaş oyunlarını, Game Pass üstünden oynayabilirsiniz. Karakterimiz agresif olsa da Atomic Heart’taki şeklinde itici değil, hususi güçlerimiz olmasa da onları aratmayan çatışma mekanikleri var ve bunların yanında daha birden çok artıyı da içinde barındırıyor Wolfenstein serisi.

Seçenek bir süre dilimi dendiğinde Cyberpunk 2077’yi iç etmemek olmaz.

Cyberpunk 2077, temelinde bir açık dünya rol yapma oyunu olduğundan Atomic Heart’a bakılırsa daha çok oyun içeriğine haiz. Bunun yanında iki oyun içinde kaçınılmaz olarak benzerlikler bulunmakta. Bundan dolayı iki oyunda da gelişen değişen teknolojinin fena bir distopyaya yönlendirildiği bir hikâye bizleri karşılıyor.

Amma ve lakin Cyberpunk’ta daha hür oluyorsunuz. Bu sebeple Atomic Heart’ın peşinden dalabileceğiniz, kendi tarzınıza bakılırsa devinim edip sınırları sizin belirlediğiniz bir edinim olarak görebilirsiniz Cyberpunk 2077’yi. çünkü oyuna her önüne gelen benzer noktada başlasa da karakter gelişiminin çeşitliliğinden dolayı oyunun ortalarına ve sonlarına doğru kendilerini fazlaca değişik yerlerde buluyorlar.

Sırada çağdaş DOOM oyunları içeriyor.

Elbet oyun adım atar başlamaz hikâyeyi kenara bırakan DOOM’u alıp senaristliği bakımından Atomic Heart ile kıyaslamak yanlış olur. Amma ve lakin boss savaşları ve dövüş mekanikleri bakımından bu ikiliyi benzer kefeye koyabiliyoruz.

Eğer Atomic Heart oynadıysanız ve hareket kısmı sizi içine çekmiş, lakin yavaş kalmışsa bunun fazlaca daha varsıl, hareketli ve sürekli olanını DOOM oyunlarında bulabilirsiniz.

Observer: System Redux, fütüristik ve distopik bir geleceği, ürkütücü/heyecan oyunu olarak harmanlıyor.

Distopik geleceğin kim bilir en karanlık yönüyle sizi buluşturan Observer, ortalığı kırıp geçtiğiniz bir oyundan ziyade sizi araştırmaya ve değerlendirmeye itiyor. Bundan dolayı bu oyunda, Atomic Heart’taki şeklinde hiçbir şeyden (cidden hiçbir şeyden) memnun olmayan ve askeri kariyerinin de getirisiyle ortalığı ilk fırsatta toza dumana çeviren bir karakteri canlandırmıyorsunuz.

Onun yerine bir dedektifi canlandırarak vakaları çözmeye çalışıyorsunuz. Oyun süresince olayların içinden değişik vakalar çıkıyor ve hikâye dallanıyor. Akıntısına kendinizi bırakırken beyin fırtınası yapacağınız, lakin bu süreçte sizi boş uğraşlarla yormayacak bir yapım. Gizlilik kısımları kişiden kişiye değişecektir elbet.

Sırada bir çok kişinin görüp bakmadan geçmiş olduğu We Happy Few var.

We Happy Few’de de aslen ortadan kalkması gerekirken planları bozan şahıs rolündesiniz. Temelde sansürün zirve yapmış olduğu ve tarihin devletin lehine olacak biçimde yansıtıldığı gazete manşetlerine tasdik vererek başladığınız rolünüz, hikâyenin çözülmesiyle daha da mühim bölgelere geliyor. Bu süreçte hem kim olduğunuzu öğreniyorsunuz aynı zamanda anne oyunun hikâyesi kendini gösteriyor.

Bilgisizlik mutluluktur düşüncesinin egemen olduğu ve adeta motto hâline geldiği bir gezegende başladığınız yolculuğunuz, oyun ilerledikçe dallanıp budaklanıyor. Atomic Heart oynadıktan sonrasında hikâye bakımından pek de yabancı gelmeyecektir.

Ve nihayet olarak örneksiz tarzıyla dikkatleri üstüne çeken Ghostwire: Tokyo

Hayatımızı kurtarmasına rağmen başlangıçta anlaşamadığımız, bizlere hem yol gösteren aynı zamanda süper kuvvet elde eden KK -o KK değil- dünya dışı varlıklarla savaşmamızda bizlere muavin olabilmektedir. Bu bağlamda Atomic Heart’ın Charles’ına son derece benziyor demek mümkün. Hikâye akışında da ikili arasındaki bağın kuvvetlendiğini görebiliyoruz.

Atomic Heart’ın peşinden çeşitli yönleriyle benzemekte olan lakin kendine özgü oynanış mekanikleriyle çizgisini belli eden Ghostwire: Tokyo’ya göz atabilirsiniz. Düşman çeşitliliği ve dövüş mekanikleri o denli farklı olmasa da Atomic Heart’ın üstüne diri bir edinim olarak görebilirsiniz.

Bunlar haricinde değişik önerileriniz var ise yorum kısmında paylaşabilirsiniz.